ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ

Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται, σε καμία περίπτωση, η εξουσία. Γι’ αυτό, στο καθήκον μας για τη διεκδίκηση της δημοκρατίας καλούνται όσοι επιθυμούν να κάνουν την αξιοπρέπεια, που απορρέει από την αποτελεσματική εφαρμογή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυβερνητική προτεραιότητα.

Σήμερα, δυστυχώς, δε φιλοδοξούμε να εξαλειφθεί το Κράτος, να εξαφανιστούν οι φυλακές, ούτε να γίνει η γη παράδεισος. Φιλοδοξούμε να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σε δημόσια σχολεία, που θα είναι τα καλύτερα που υπάρχουν, να λαμβάνουν όλοι οι ηλικιωμένοι σύνταξη και να περιθάλπονται στα καλύτερα νοσοκομεία, και όχι αυτά να αποτελούν προνόμιο των πλουσίων, φιλοδοξούμε να μπορεί ο καθένας να φοιτά στο πανεπιστήμιο, ανεξαρτήτως καταγωγής, να μη στερούν από κανέναν τη θέρμανση αν δεν μπορεί να την πληρώσει, να μην μπορεί καμία τράπεζα να αφήσει στο δρόμο μια οικογένεια, φιλοδοξούμε όλος ο κόσμος να δουλεύει υπό αξιοπρεπείς συνθήκες χωρίς να αναγκάζεται να αποδέχεται επαίσχυντους μισθούς ή συνθήκες εργασίας, να μη διώκεται κανείς για τις απόψεις του, να μην είναι η παραγωγή πληροφοριών προνόμιο των πολυεκατομμυριούχων, να μη χρειάζεται να γονατίζει μια χώρα μπροστά σε ξένους κερδοσκόπους. Με λίγα λόγια, φιλοδοξούμε η κοινωνία να είναι σε θέση να παρέχει τις ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις για αξιοπρέπεια και ευτυχία.

Αυτοί οι στόχοι, που σήμερα φαίνονται τόσο ριζοσπαστικοί, αντιπροσωπεύουν τη δημοκρατία.

Η διεκδίκηση της δημοκρατίας ως άξονα της πολιτικής πάλης όσων προσβλέπουν σε μια πιο δίκαιη κοινωνία είναι θεμελιώδης. Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να καταστεί αυτό ακριβώς: μια ταπεινή εργαλειοθήκη για τον τρόπο δράσης όσων αγωνίζονται για μια αξιοπρεπή κοινωνία, ένα σύνολο από επιχειρήματα και τεχνικές σε έναν αγώνα ερμηνείας της πραγματικότητας στον οποίο δεν έχει νόημα να αναζητάμε μια ιδεολογία που μας τοποθετεί πάντα αριστερότερα από τους υπολοίπους, αλλά μια ιδεολογία που θα μας επιτρέψει να γίνουμε σημείο αναφοράς και υπέρμαχοι της δημοκρατίας.