ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ

Ήταν παλιά η επιθυμία μου να καταγράψω κάποτε μερικά στιγμιότυπα και γεγονότα από την άσκηση της Ιατρικής. Είναι προφανές ότι δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω τον τίτλο «Απομνημονεύματα» μια που το αντικείμενο, ασφαλώς δε και το ενδιαφέρον, θα είναι περιορισμένο.

Την επιθυμία μου αυτή την ανέβαλλα συνεχώς, ώστε με το πέρασμα του χρόνου να ωριμάσει μέσα μου η ιδέα, για να γίνει περισσότερο αντικειμενική η αναφορά μου σε πρόσωπα και πράγματα. Έτσι το αποφάσισα με την ανατολή του 2000. Στην απόφασή μου αυτή οδηγήθηκα και για δύο άλλους λόγους.

Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι, αισίως και παρά τα δυσάρεστα γεγονότα που έζησα, συμπληρώνω 40 χρόνια μιας μάχιμης άσκησης της Ιατρικής.

Ο δεύτερος είναι το γεγονός ότι, συμπληρώνοντας το 65ο έτος της ηλικίας μου, θέλω να πιστεύω ότι άρχισε η «αντίστροφη μέτρηση» του βιολογικού μου κύκλου. Προβληματίσθηκα πολύ, εάν η αναφορά σε κάποια γεγονότα θα είχε σχέση με συγκεκριμένα ονόματα. Θα προσπαθήσω να το αποφύγω, όσο αυτό γίνεται, μια που πολλά απ' αυτά είναι πρόσφατα και μια που αφορούν γνωστούς συναδέλφους μου, που άλλοι ζουν και άλλοι έχουν πεθάνει.

Με τη νέα μου αυτή προσπάθεια επιδιώκω να προβληματίσω τον αναγνώστη, ιδιαίτερα δε τον υγειονομικό (γιατρό ή άλλο), ώστε να αποτελέσει ένα είδος βοηθήματος, προκειμένου να διασφαλισθεί από τις κακοτοπιές του επαγγέλματος, ώστε να κάνει ολιγότερα λάθη στη σταδιοδρομία του. Είναι πεποίθησή μου ότι, με τα όσα θα παραθέσω, ιδιαίτερα ο νέος συνάδελφος θα γίνει προσεκτικότερος, πολύ περισσότερο που σήμερα δε θέλει πολύ να βρεθεί ένας γιατρός κατηγορούμενος.