ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Στις «Απεικονίσεις καταστροφής» ο συγγραφέας ανατέμνει τον εαυτό του -με αφορμή την εμπειρία του στην ομαδική ψυχοθεραπεία- παρουσιάζοντας κομμάτια από τη ζωή του που αναγκάστηκε να ξαναθυμηθεί για να μπορέσει να κατανοήσει τον εαυτό του και την ασθένειά του. Oι λεπτομερείς περιγραφές των εσωτερικών «τοπίων» του συγγραφέα -παράλληλα με τα «τοπία» της ζωής του- μπορεί να είναι μια εξαιρετική συντροφιά σε ασθενείς κι ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα σε σπουδαστές. Αλλά κυρίως ο συγγραφέας αποδεικνύει το πόσο λυτρωτική μπορεί να είναι η εκτόνωση των «σκοτεινών» δυνάμεων, μέσα στην τέχνη.