ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΕΣ

«Τότε μου ήρθε η σκέψη ότι ποτέ δεν είχα βρεθεί σε τόσο ξεκάθαρη υπόθεση δολοφονίας. Κι όμως... μου φάνηκε κάπως παράξενο που ο νεαρός με ήξερε. Ακόμα αψηφούσε κάθε λογική το γεγονός ότι είχε αποφασίσει να καταφύγει εδώ, έχοντας δολοφονήσει έναν εξέχοντα πολιτικό...»

1972. Ένα κρύο μαρτιάτικο βράδυ, η γαλήνη του σαββατοκύριακου διακόπτεται βίαια όταν ένας αναψοκοκκινισμένος νεαρός ποδηλάτης χτυπά το κουδούνι του Κόλμπιορν Κρίστιανσεν, του γνωστού μας Κ2, απεγνωσμένος να μιλήσει στον επιθεωρητή.

Νιώθοντας την υποχρέωση να τον βοηθήσει, ο Κ2 αφήνει τον νεαρό να μπει στο διαμέρισμα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι τον καταδιώκουν οι συνάδελφοί του από την Αστυνομία του Όσλο. Ένα ματωμένο μαχαίρι βρίσκεται στην τσέπη του νεαρού, ένα μαχαίρι που ταιριάζει στις πληγές ενός πολιτικού που δολοφονήθηκε μόλις μερικά τετράγωνα πιο μακριά.

Τα στοιχεία μοιάζουν αδιάψευστα, και η σύλληψη δεν θα μπορούσε να είναι ευκολότερη. Όμως, με την ταυτότητα του συλληφθέντα να παραμένει άγνωστη, και με τον νεαρό να αρνείται να συνεργαστεί, ο Κ2 βρίσκεται μακριά από την επίλυση της υπόθεσης. Και μετά, υπάρχει και το κρίσιμο ερώτημα που ο Κ2 δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του: γιατί ένας ένοχος τρέχει κατευθείαν στο σπίτι ενός επιθεωρητή φεύγοντας από τη σκηνή του κτηνώδους εγκλήματός του;