ΑΓΡΙΟΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ

Έτσι είμαστε συνέχεια, στον καθαρό αέρα, και κοιμόμαστε ανενόχλητοι. Τα παράθυρα δεν χτυπούν στον άνεμο, και το σπίτι μένει δροσερό. Κι εσύ το είπες. Τρώμε λοιπόν κρύα πιάτα. Τα πάω μια χαρά, χωρίς το ρεύμα. Το μαγείρεμα μου φέρνει αηδία. Η μαμά βλέπετε μας κάηκε. Η ηλεκτρική κουζίνα με τρομάζει. Τα αδέλφια μου κάνουν μπάρμπεκιου, στο ποτάμι. Εγώ προτιμώ να μένω εδώ. Έπιασε φωτιά, δίπλα μυρίζει ακόμα, έχει ποτίσει ο τοίχος. Το διπλανό διαμέρισμα πήρε φωτιά, ήταν μικρά παιδιά μέσα, μόνα. Έπαιζαν και πήγαν να τηγανίσουν ψαροκροκέτες, αυτό διαπίστωσε η πυροσβεστική, από το κάρβουνο στο τηγάνι που είχε μείνει ώρες πάνω στο μάτι. Το λάδι άναψε, και όλα έγιναν παρανάλωμα της φωτιάς. Η μαμά μου το μύρισε, πήγε να βοηθήσει, τα έσωσε και γι' αυτό πέθανε. Κι όμως μας αρέσει πραγματικά να βοηθάμε, η βοήθεια είναι στο αίμα μας. Τα αδέλφια μου κάνουν δωρεές, αδίστακτα, σκυλιά για τυφλούς, κι εμένα μου άρεσε να βοηθώ στη χειρουργική. Εσύ ως γιατρός, επίσης βοηθάς, βοηθάς εμένα.