ΑΕΙΘΑΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Αειθαλής Θάλασσα είναι μια ιδιαίτερη ποιητική σύνθεση, που πικρανθίζει μέσα στον αειθαλή μεσογειακό κήπο, με γήινα ποιήματα του πηλού και της τερακότας, ποιήματα ασημοκαπνισμένα στο λαδί της ελιάς και στο φως της πανσελήνου, που αναπνέουν και βυθίζονται αενάως στο λευκό και στο μπλε της θάλασσας.

Η ποιήτρια, βιώνοντας έντονα τα φαινόμενα που τη συνδέουν με τη θάλασσα και με όχημα την καταβύθιση στο αρχαιοελληνικό λογοτεχνικό παρελθόν, στο φυσικό τοπίο αλλά και το σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι της Κύπρου και ευρύτερα της Μεσογείου, επιχειρεί μια συμφιλίωση με τις αντιθέσεις της ζωής μέσα από ένα θαλάσσιο υπαρξιακό ταξίδι.