31 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ Ε»

To δόγμα διχάζει, η αμφιβολία ενώνει.

Κοινώνησα τη δημοσιογραφία από τα δεκαεννιά μου χρόνια, όταν, αν και ήμουν φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ, με δέχτηκαν στο «Έθνος». Το πώς, είναι μια συναρπαστική ιστορία που θέλω κάποτε να τη γράψω. Έβγαζα, όμως, προηγουμένως, μαζί με συμμαθητές μου, εφημερίδα ως μαθητής στο 11ο μεικτό Γυμνάσιο Περιστερίου, τη «Μαθητική Ηχώ». Λίγο μάλιστα πριν βγάλω το Γυμνάσιο, ήμουν και... αρχισυντάκτης σε μια εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα, «Το Περιστέρι». Τον Απρίλιο του 1976 έγινα διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας» και το 1987 και της «Κυριακάτικης Ε» ως το 2007. Αυτά τα 31 χρόνια επιχειρώ να περιγράψω σε αυτό το βιβλίο, γιατί για μένα ήταν στην κυριολεξία αξέχαστα.

Στο τριαντάχρονο πέρασμά μου από τη διεύθυνση της «Ε» και της «Κ.Ε.» είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά και να γίνω φίλος με ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης. Πολιτικούς γνώρισα πολλούς, αλλά με κανέναν δεν έγινα στενός φίλος. Όμως, είχα τη χαρά να γνωρίσω σπουδαίους καλλιτέχνες, συγγραφείς και ποιητές, όπως τον Αντώνη Σαμαράκη, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Παντελή Βούλγαρη, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, τον Κώστα Γαβρά, τον Κώστα Τσόκλη, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Ρένο Αποστολίδη, τον Θανάση Νιάρχο, τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Μίμη Πλέσσα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Θάνο Μικρούτσικο, τη Μαρία Φαραντούρη, την Έλλη Πασπαλά, την Τζένη Καρέζη, τον Κώστα Καζάκο, την ’ννα Βαγενά, αλλά και την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Κάποτε γνώρισα από κοντά και τον Ηλία Καζάν. Να μην ξεχάσω και έναν στενό μου φίλο, όχι μόνο στιχουργό, αλλά και ποιητή, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Εκτός των άλλων, είμαστε και οι δυο ΑΕΚτζήδες από γεννησιμιού μας!... Σ.Φ.